گونشلی

فهرست مطالب

عنوان                                                                                                                  صفحه

مقدمه……………………………………………………………………………………………………… ۱

تاریخچه و تعریف…………………………………………………………………………………….. ۲

اپیدمیولوژی…………………………………………………………………………………………….. ۳

بیولوژی………………………………………………………………………………………………….. ۴

پاتولوژی…………………………………………………………………………………………………. ۵

علائم بالینی……………………………………………………………………………………………… ۶

مقاطع آزمایشگاهی…………………………………………………………………………………… ۷

تشخیصهای افتراقی………………………………………………………………………………….. ۷

بررسی های تشخیصی……………………………………………………………………………… ۸

مرحله بندی…………………………………………………………………………………………….. ۹

درمان بیماری هوچكین…………………………………………………………………………….. ۱۰

عود بیماری…………………………………………………………………………………………….. ۱۳

عوارض درمان………………………………………………………………………………………… ۱۳

اهداف تحقیق……………………………………………………………………………………………. ۱۶

مقیاس سنجش تحقیق……………………………………………………………………………….. ۱۷

روش تحقیق و اجرا …………………………………………………………………………………. ۱۸

نمودار…………………………………………………………………………………………………….. ۱۹

مقالات…………………………………………………………………………………………………….. ۲۶

نتیجه و بحث……………………………………………………………………………………………. ۲۹

منابع………………………………………………………………………………………………………. ۳۱

خلاصه:

بیماری هوچكین یك نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیكولر است كه در گروه لنفوم جای دارد. در دوران كودكی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی ، لنفوم ها مقام سوم را دارا هستند.

میزان شیوع لنفوم ها معادل ۱۳% كل بدخیمی ها می باشد، در افراد زیر ۱۵ سال ۴۳% از كل لنفوم ها را هوچكین تشكیل می‎دهد. این بیماری قبل از سن ۵ سالگی نادر است.

تحقیق حاضر پیرامون بررسی اطفال مبتلا به بیماری هوچكین طی ۱۰ سال گذشته (از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۲) در بیمارستان شهدای تجریش می‎باشد.

از نتایج قابل ذكر این تحقیق می‎توان به این مطالب اشاره كرد:

-         از میان ۵۳ كودك مبتلا به هوچكین بررسی شده در بخش اطفال بیمارستان شهدای تجریش

-         ۳۴ نفر مذكر و ۱۹ نفر مونث بودند كه نسبت بروز در افراد مذكر به مونث بدست آمد.

-         علامت شایع در این بررسی لنفودنوپاتی بود (۴/۷۵%) ، به خصوص لنفودنوپاتی گردنی.

-         میانگین سن شروع بیماری ۵/۱۰-۵/۷ سالگی بود.

-    شایعترین فرم هوچكین در این بررسی Mixed cellularity بود و كمترین فرم هوچكین lymphocyte predominant بود.

-         در زمان تشخیص ۵/۵۸% در stage IV بودند و ۵/۲۴% در stage III بودند.

-    از ۵۳ بیمار ۴/۵۸% در فاز بهبودی كامل هستند و ۳۴% در آخرین مراجعه در فاز بهبودی بوده اند اما مراجعه بعدی نداشتند (در كل ۴/۹۲% در فاز بهبودی كاملند).

مقدمه:

بیماری هوچكین یك نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیكولر است كه در گروه لنفوم ها جای دارند. در دوران كودكی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی، لنفومها (اعم از هوچكین و غیرهوچكین) مقام سوم را دارا می باشند. میزان شیوع لنفوها معادل ۱۳% كل بدخیمی ها می‎باشد و در افراد زیر ۱۵ سال ۴۳%  از كل لنفوم ها را بیماری هوچكین تشكیل می‎دهد.

میزان بروز این بیماری در نقاط مختلف جهان متفاوت است و آمار آن بین یك تا ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر متغیر است.

با توجه به شیوع نسبی بیماری هوچكین در میان خردسالان و بزرگسالان و تحولاتی كه طی سالهای اخیر در درمان این بیماری پیدا شده است، بر آن شدیم كه كلیه اطفال مبتلا به بیماری هوچكین (زیر ۱۴ سال) را كه از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۲ به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه كرده اند را طی یك مطالعه گذشته نگر مورد بررسی قرار دهیم، كه نتایج زیر حاصل شد:

از سال ۱۳۷۳ تا سال ۱۳۸۲ (طی یك دوره ۱۰ ساله) ۵۳ كودك مبتلا به هوچكین به این مركز مراجعه كرده اند كه در بخش اطفال تحت نظر و درمان قرار گرفته اند.

شایعترین علامت لنفودنوپاتی بدون درد (۴/۷۵%) بود كه بیشتر در نواحی گردن بوده است. نسبت بروز بیماری مذكر به مونث  بود، میانگین سن شروع بیماری ۵/۱۰-۵/۷ سالگی بود. در زمان تشخیص ۵/۵۸% در stage IV بودند و ۵/۲۴% در stage III بودند.

دانلود فایل