گونشلی

كودكان خود را آموزش دهید تا با فراگیری مهارت های لازم دچار تصادفات خیابانی و جاده ای نشوند. كودكان از مهدكودك تا كلاس سوم ابتدایی (? تا ?? سال ) در حال فراگیری استقلال اند. آنها از پیاده روی ، دوچرخه سواری و بازی در خارج ازمنزل لذت فراوانی می برند اماهنوز از خطرات ترافیك و تردد خودروها مطلع نیستند. شما می توانید قوانین امنیتی را به آنها آموزش دهید.مواردی كه دانستن آنها برای والدین ضروری است:

یك آفتاب سوختگی شدید در دوران كودكی ممكن است خطر ابتلاء به سرطان پوست را بعدها در طول زندگی شخص افزایش دهد. مراقبت از كودكان در برابر تابش خورشید و تشعشعات مضر آن برای والدین بسیار مهم است. اینكار همیشه آسان نیست چرا كه ورزشها و فعالیت های خارج از منزل كودكان مخصوصاً در تابستان وقت بسیاری را طلب می كند. حتی هوای ابری نیز مشكل زاست. بر اساس تحقیقات دانشمندان آمریكایی 60 – 80 درصد از تابش های خورشید می تواند از لایه های ابر نیز گذشته و به بدن یك شناگر در عمق یك فوتی ( 30 سانتی متری) آب (در استخر یا دریا) برسد. تشعشعات مضر خورشید می توانند از آب ، برف، شن و ماسه سفید نیز عبور نمایند . اگر چه ما می توانیم تابش خورشید را متوقف كنیم اما چند راه وجود دارد كه خطر قرار گرفتن در معرض خورشید را در كودكان كاهش دهیم:

·         هنگام روز: هر وقت كه امكان داشت كودكان را از تابش مستقیم خورشید دور نگاه داریم. بیشتر بین ساعت 10 صبح تا 2 بعدازظهر كه تابش خورشید سوزان است.

·         كلاه: لبه كلاه وقتی كه كلاه به طرز صحیحی استفاده شود كودك را از تابش مستقیم خورشید محافظت خواهد كرد. برای پرهیز از آفتاب سوختگی استفاده ازكرمهای ضدآفتاب مهم می باشد مخصوصا بر روی پوست گردن، گوشها و بینی.

·         لباس: اگر چه تابش های ماورا بنفش خورشید می توانند از لباس های نازك عبور كنند مخصوصا اگر خیس هم باشند پارچه هایی با بافتی ضخیم و سفت از شما در برابر این تابش ها بهتر محافظت می كنند

با متخصص كودك خود در مورد انتخاب كرم ضدآفتاب مناسب با تركیبات مناسب برای كودك خود و نوع پوست او حتما مشورت كنید مخصوا در مورد كودكان زیر 2 سال خود. بچه های زیر 6 ماه باید ازتابش مستقیم آفتاب دور نگه داشته شوند. پوشاندن سطح بدن كودك با لباس بهترین نوع محافظت از پوست كودك می باشد.  البته استفاده ازكرمهای ضد آفتاب را هم نباید فراموش كرد. مالیدن مقدار كمی كرم ضد آفتاب بر روی دست ها وصورت مفید خواهد بود. بیاد داشته باشید كه آسیب های ناشی از تابش خورشید در پوست جمع شده باقی می مانند. كودكان هر چه بیشتر در معرض تابش خورشی باشند احتمال بروز مشكلات پوستی هنگام بلوغ و بزرگی بیشتر می شود.

تذكر: قبل از استفاده از كرم ضدآفتاب بر روی پوست كودكان حتما آنرا بر روی قسمت كوچكی از پوستشان تست كنید تا وجود یا عدم وجود حساسیت كودكان به آن كرم مشخص شود. مشكلات وخطرات ناشی از تابش مستقیم خورشید متوقف شدنی نیست حتی وقتی كه شما بزرگ می شوید این جریان ادامه دارد . بنابراین باید كه به نصایح و دستورالعمل های مراقبتی دقیقا گوش كرده و عمل نمایید.  بدون در نظر گرفتن سن، به این مساله هم باید توجه كرد كه مناطقی از پوست كه بخیه خورده اند و یا زخمی از پیش دارند آسیب پذیر تر از بقیه مناطق پوست هستند.

مكمل های مورد نیاز

از آنجائیكه كرم های ضدآفتاب ساخت ویتامین D در پوست را دچار اختلال می كند بنابراین توصیه می شود كه تمام كودكان در شروع دو ماهه اول زندگی خود ویتامین D خوراكی مصرف نمایند تا از بروز راشی تیسم(نرمی استخوان) و عوارض دیگر كمبود ویتامین D جلوگیری به عمل آید. درمورد كودكان حداقل دریافت (IU 200 ، واحد بین المللی) از ویتامین D بطور روزانه ضروری می باشد. حتی كودكانی كه از شیر مادر تغذیه می شوند نیز باید این مقدار ویتامین  D خوراكی را مصرف نمایند. نگرانی های اخیر كه موضوع تحقیقات بیشتری شده افزایش تعداد مبتلایان به راشیتیسم مخصوصا در مناطق شهری می باشد. (راشی تیسم بر اثر كمبود تابش آفتاب به پوست بدن و دریافت ناكافی از ویتامین D ایجاد می شود.) خورشید و تابش های آن منبع مناسبی برای ویتامین D می باشد، اما اندازه گیری میزان تابش خورشید بسیار مشكل است. عواملی مانند تعداد رنگدانه های موجود در پوست كودك، تابش آفتاب به پوست و ... بر میزان ویتامین D كه بدن تولید می كند موثر است.

قصه :

یكی بود یكی نبود غیر از خدا هیچكس نبود لانه ی آقا كلاغه و خانم كلاغه توی دهكده ی كلاغها روی یك درخت سپیدار بود. آنها سه تا بچه داشتند. اسم بچه هایشان سیاه پر ، نوك سیاه و مشكی بود. وقتی بچه ها كمی بزرگ شدند، آقا و خانم كلاغ به آنها پرواز كردن یاد دادند. بچه كلاغها هر روز از لانه بیرون می آمدند و همراه پدر و مادرشان به گردش می رفتند.

 یك روز همه ی آنها در یك پارك دور حوض نشسته بودند و آب می خوردند كه چندتا پسربچه ی شیطان آنها را دیدند و با تیر و كمان به سویشان سنگ انداختند. كلاغها ترسیدند و فرار كردند ؛ اما یكی از سنگها به بال مشكی خورد و او حسابی ترسید. تا آمد فرار كند ، سنگ دیگری به سرش خورد و كمی گیج شد. اما هرطور بود پرواز كرد و از بچه ها دور شد. او خیلی ترسیده بود و .....

رنگ پرهایش از ترس، مثل گچ سفید شده بود . برای همین پدر و مادرش نفهمیدند كه پرنده ی سفیدرنگی كه نزدیك آنها پرواز می كند، مشكی است و روی زمین دنبالش می گشتند. مشكی هم كه گیج بود، نفهمید كه بقیه كجا هستند ، پرید و رفت تا اینكه افتاد توی لانه ی كبوترها و از حال رفت. كبوترها دورش جمع شدند و كمی آب به او دادند تا حالش جا آمد اما یادش نبود كه كیست و اسمش چیست و چطوری به آنجا آمده است. زبانش هم بند آمده بود و دیگر قار قار نمی كرد. كبوترها فكر كردند كه او هم كبوتر است. جا و غذایش دادند و مشكی پیش آنها ماند.چند روز گذشت و مشكی چیزی یادش نیامد.

 پدر و مادر و خواهر و برادرش خیلی دنبالش گشتند اما پیدایش نكردند. مشكی خیلی غمگین بود، چون نمیدانست كیست و اسمش چیست. یك روز صبح تازه از خواب بیدار شده بود كه صدای قارقاری به گوشش رسید.خوب گوش داد و این آواز راشنید: قارقار خبردار كی خوابه و كی بیدار؟ منم ننه كلاغه مشكی من گم شده كسی او را ندیده؟ مشكی من بلا بود خوشگل و خوش ادا بود رنگ پراش سیاه بود قارقار خبردار هركی كه او را دیده بیاد به من خبر بده قارقار قارقار مشكی صدای مادرش را می شنید. صدا برایش آشنا بود اما نمی دانست كه این صدا را كی و كجا شنیده است. از جایش بلند شد و نزدیكتر رفت. به ننه كلاغه نگاه كرد. چشم ننه كلاغه كه به او افتاد ، از تعجب فریادی كشید و گفت :« خدای من یك كلاغ سفید! چقدر به چشمم آشناست!»
 پرید و به مشكی كاملاً نزدیك شد. او را بو كرد و به چشمانش خیره شد و چند لحظه بعد داد زد:« خدایا این مشكی منه! پس چرا سفید شده؟» كبوترها دور آنها جمع شده بودند و نگاهشان می كردند. یكی از كبوترها گفت:« اما این كه رنگش مشكی نیست ، سفیده...»
 ننه كلاغه گفت:« اما من بوی بچه ام را می شناسم ، از چشمهایش هم فهمیدم كه این بچه ی گم شده ی من مشكیه ....فقط نمیدونم چرا رنگش سفید شده ، شاید خیلی ترسیده و از ترس رنگش پریده ، اما مهم نیست من بچه ی عزیزم را پیدا كردم...»
 مشكی كم كم چیزهایی به یادش آمد. جای ضربه هایی كه به سر و بالش خورده بود، هنوز كمی درد می كرد. یادش آمد كه در پارك كنار حوض نشسته بود و آب می خورد اما سنگی به بالش و سنگی هم به سرش خورد و حسابی ترسید. او مدتی به ننه كلاغه نگاه كرد و بعد با خوشحالی گفت :« یادم اومد ، اسم من مشكیه ، تو هم مادرم هستی ، من گم شده بودم اما حالا پیش تو هستم آه مادرجون ...» كبوترها با خوشحالی و تعجب به آنها نگاه می كردند. مشكی و مادرش از خوشحالی اشك می ریختند. وقتی حالشان جا آمد، از كبوترها تشكر كردند و به دهكده ی كلاغها بازگشتند. همه ی كلاغها مخصوصاً آقا كلاغه و پرسیاه و نوك سیاه از بازگشت مشكی خوشحال شدند و جشن گرفتند. از آن روز به بعد همه ی كلاغها مشكی را سفیدپر صدامی زدند چون او تنها كلاغ سفید دهكده ی آنها بود.

پایگاه فرهنگی هنری تكناز