۱-۱ مقدمه :
مدیریت یكی از مهمترین فعالیتهای انسان است. سابقه تئوریك مدیریت هرچند از لحاظ زمانی به حدود ۱۹۰۰  می رسد ولی بی شك از زمانی كه انسان گروه را ساخت و جامعه اولیه را بنیاد نهاد و نیز از آن هنگام كه به شكار و در غار زیستن پرداخت و برای مشكلاتش چاره جویی كرد، در عمل مدیریت نیز پدیدار شد. حتی این مفهوم در فرهنگ قرآنی نیز مطرح است زیرا خداوند بارها خودش را مُدَبِّرُ الامور دانسته است، مانند : (( اِنَّ رَبَّكُمُ اللهُ الَذی خَلَقَ السَّمواتِ و الاَرضَ فی سِتَّهِ اَیّام ثُمَّ استَوی عَلَی العَرشِ یُدَبِّرُ الاَمرَ ))  كه اوج تدبیر خود را در آفرینش انسان می داند و به خود آفرین می گوید.
در عصر حاضر مدیریت را به عنوان یكی از شاخص های مهم تمدن معاصر و از جمله عوامل رشد توسعه اجتماعی و فرهنگ جوامع كنونی بحساب می آورند. توسعه هر جامعه ای مستلزم توسعه در نظام آموزش و پرورش آن جامعه است. شناسائی عوامل مؤثر در بهبود كار این نظام پیدا كردن نقاط ضعف آن و ایجاد تغییرات مفید با توجه به نیازهای جامعه از ضروریات است. برخی از صاحبنظران دنیای امروز را دنیای مدیران آگاه می دانند و علم مدیریت را در شمار یكی از پیچیده ترین رشته های علوم انسانی به حساب می آورند. زیرا به كمك مدیران توانمند و آگاه به اصول نظریه ها و سبك های مدیریت و افزایش مهارتهای انسانی، اوراكی و فنی می توان چهره سازمانها را دگرگون ساخت. از بین مدیریتها، مدیریت آموزشی از دشوارترین، پر اهمیت ترین و حساس ترین انواع مدیریت در سازمانهای عمومی و دولتی است. در واحدهای آموزشی به لحاظ اهداف پیچیده و بسیار گسترده ، فعالیتهای متعدد و متنوع و روشهای اجرایی گوناگون ، مدیریت و رهبری آموزشی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است.
مدیریت آموزشی در مدارس، مركز ثقل فعالیتهای گوناگون قرار گرفته و به عنوان منبع انرژی روانی ، شرایط مساعد انگیزشی را برای عوامل آموزشی و پرورشی مدرسه، عوامل اداری و اجرایی و از همه مهمتر فراگیران هموار سازد.
ماندگاری و بقا، رشد و پویایی واحدهای آموزشی در عصر انفجار اطلاعات و انفجار جمعیت اتكال به محوریتی توانا و دانا دارد، رهیافت به كمال و تعالی با رهبری و هدایت سكانداران شایسته صورت خواهد گرفت.

۲-۲- ادبیات نظری

۱-۲-۲ جایگاه مدیریت:

اهداف هر سازمان فلسفه وجودی آن سازمان محسوب می شود. به منظور تحقق هدفها نیاز به یك تلاش گروهی است. پیچیدگی كار جمعی است كه مدیریت نظام گونه را بوجود آورده است. اثر بخشی و كارآیی به عنوان دو هدف مهم در همه سازمانها نیازمند تدابیری است كه مدیران آنها را اتخاذ می نمایند از طرفی محدودیت منابع و تغییرات محیطی در عرصه های داخلی وخارجی اهمیت مدیریت را بیش از پیش مشخص می نماید.

مدیریت در بسیاری از كشور های درحال توسعه حائز اهمیت شایانی است. بررسی كارشناسان توسعه اقتصادی نشان داده است كه فراهم نمودن تكنولوژی و پول،به تنهای توسعه و رشد را پدید نمی آورد .تا زمانی كه نیاموزیم چگونه می توان از منابع انسانی به درستی استفاده كرد و آنها رامدیریت نمود، تكنولوژی و تبعات آن بیهوده و گاه

دست و پاگیر است.

دانلود فایل